تشخیص و درمان پارگی اسفنگتر مقعد در هنگام زایمان

پارگی اسفنگتر مقعد (معروف به ترک مقعد) یک آسیب است که در زمان زایمان طبیعی ایجاد می شود. این عارضه به دلیل وارد شدن فشار به لگن است و در زمان زایمان در صورت بزرگ بودن سر و جثه جنین احتمال ایجاد آن بالاتر می رود. پارگی اسفنگتر مقعد یک وضعیت نادر و جدی است که در زمان زایمان و بعد از آن باید تحت مراقبت و درمان لازم قرار بگیرد. در این حالت، اسفنگتر مقعد ، عضله‌ای که باعث بسته شدن مقعد است پاره می‌شود و باعث ایجاد بی اختیاری گاز و بی اختیاری مدفوع در خانم ها می شود. همچنین علاوه بر بی اختیاری فرد را با خونریزی شدید، عفونت و سایر مشکلات همراه می سازد.

پارگی مقعد در زایمان

آسیب اسفنگتر مقعد در هنگام زایمان یک پارگی شدید كه مخاط واژن ،عضلات پرينه ،اسفنگتر خارجی و داخلي مقعد ومخاط روده (درجه سوم یا چهارم) است که در 3 تا 4 زن از 100 زن در هنگام زایمان طبیعی رخ می دهد. در صورتی که پارگی اسفنگتر مقعد رخ داده باشد، لازم است فوراً به مرکز درمانی یا بیمارستان منتقل شوید. به کمک جراح زیبایی واژن و یا متخصص فلوشیپ کف لگن باید نسبت به ترمیم پارگی اسفنگتر مقعد با جراحی اقدام نمایید. پس از آن، ممکن است نیاز به مراقبت‌های خاصی برای بهبود ورمیم منطقه مقعدی داشته باشید.

مهم استه در صورت بروز هرگونه علائم نگران کننده یا مشکوک، به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید.

علائم پارگی اسفنگتر مقعد

پارگی اسفنگتر مقعد با ایجاد یک شکاف در دیواره انتهایی مقعد بروز می کند، که ممکن است باعث نشت مداوم مایعات و یا مدفوع از روده شود. علائم پارگی اسفنگتر مقعد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. خروج مایعات : شما ترشحات و مایعات زیادی را در لباس زیر خود مشاهده می کنید، خروج مایعات مخاطی یا صابونی ازمقعد و احساس رطوبت دائمی در ناحیه مقعد مهم ترین علائم است.
2. خروج مدفوع و بی اختیاری آن: عدم تخلیه کامل مدفوع و بی اختیاری در کنترل آن
3. احساس تورم و فشار در منطقه مقعد: پارگی اسفنگتر مقعد ممکن است باعث ایجاد تورم و فشار در منطقه مقعد شود که می‌تواند باعث احساس ناراحتی و درد در این منطقه کند. این درد در زمان نشستن و یا بلند شدن بسیار زیاد است.
4. التهاب عفونت: پارگی اسفنگتر مقعد می‌تواند باعث ورود باکتری‌ها و عفونت در مقعد و روده ها شود. این عارضه ممکن است باعث ایجاد التهاب، قرمزی، تورم و درد غیرقابل کنترل شود.
5. مشکلات دفع : پارگی اسفنگتر مقعد ممکن است باعث مشکلات در تخلیه روده و دفع مدفوع شود.

در صورت تجربه هر یک از اینلائم، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق درمان مناسب برای شما تعیین شود.

تشخیص پارگی اسفنگتر مقعد

تشخیص پارگی اسفنکتر مقعد یا ترک در عضله اسفنکتر مقعد، که مسئول کنترل حرکات روده بزرگ است، نیاز به ارزیابی پزشکی دارد. البته در بیشتر موارد یک معاینه بالینی ساده هم شرایط بیمار را نشان می دهد. پزشک ممکن است از روش‌های زیررای تشخیص پارگی اسفنکتر مقعد استفاده کند:

• معاینه بالینی و طرح سوال از روش های مرسوم است، ایشان شما را معاینه می کنند و درباره علائم و نشانه هایی که به همراه دارید پرسش هایی مطرح می نماید.
• بررسی فیزیکی اندام تحتانی، پزشک ممکن است با استفاده از آزمایش فیزیکی، از جمله بررسی دستگاه تناسلی خارجی و رکتال، سعی کند نشانه‌های مربوط به پارگی اسفنکتر مقعد راشخیص دهد.
• آندوسکوپی هم از روش های تشخیص در مواردی است که پارگی ها داخلی باشند، در این روش، پزشک با استفاده از یک دستگاه به نام آنوسکوپ، داخل رکتوم را بررسی می‌کند. این روش به پزشک کمک می‌کند تا ترک‌ها، التهابات یا عوارض دیگر را تشخیص دهد.
• تشخیص با تصویر برداری، دربرخی موارد، پزشک ممکن است از تست‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن (CT scan)، رزونانس مغناطیسی (MRI) یا آنوگرافی استفاده کند تا تصویرقیق‌تری از منطقه مقعد و اسفنکتر مقعد بدست آورد.

درمان پارگی اسفنگتر مقعد

درمان پارگی اسفنگتر مقعد بستگی به شدت و موقعیت ترک ایجاد شده دارد. اما معمولا بهترین روش درمان جراحی و ترمیم موقعیت آسیب دیده است. در صورتی که ترک کوچک و عمیق باشد، ممکن است با تغییرات در رژیم غذایی و تغییرات در سبک زندگی تا حدودی قابل کنترل و درمان باشد. اما در صورتی که ترک بزرگ و دردناک باشد، نیاز به درمان پیشرفته و جراحی دارید. به طور کلی روش های درمانی مختلف برای پارگی مقعد بعد از زایمان شامل موارد زیر است:

1. رعایت رژیم غذایی با مصرف غذاهای پرفیبر مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل. همچنین مصرف آب کافی و جلوگیری از یبوست نیز مهم است.
2. استفاده از کرم‌ها و مواد مرطوب‌کننده و ترمیم کننده مناسب هستند. استفاده از کرم‌ها و مواد مرطوب‌کننده می‌تواند در بهبود التهاب و تسکین درد کمک کند. معمولاً کرم‌های حاوی کورتیکواستروئیدها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
3. مصرف برخی داروها مانند ضدالتهاب‌ها، مسکن‌ها و ملین‌ها ممکن است به شما تجویز شوند تا علائم را کاهش دهند و بهبود بخشند.

4. لیزر یا جراحی: در موارد شدید و وجود شکاف های عمیق و بزرگ، لیزر یا جراحی ممکن است لازم باشد. این روش‌ها شامل خنثی کردن ترک، خارج کردن بافت آسیب دیده و یا دوختن ترک می‌شوند. همچنین روش هایی مانند فیزیوتراپی کف لگن هم بسیار کمک کننده هستند.