جراحی اسلینگ مجاری ادراری؛ بازگشت به زندگی بدون نگرانی از بی‌اختیاری ادرار!

جراحی اسلینگ مجاری ادراری یکی از روش‌های موثر برای درمان بی اختیاری ادرار است. این جراحی با قرار دادن یک نوار پشتیبان (اسلینگ) در زیر مجرای ادرار به حفظ کنترل ادراری کمک می‌کند و مانع نشت ادرار هنگام عطسه، سرفه یا فعالیت‌های فیزیکی می‌شود. به دلیل نتایج موفقیت‌آمیز، دوران نقاهت کوتاه و کمترین میزان عوارض، اسلینگ مجاری ادراری به یکی از محبوب‌ترین روش‌های درمانی تبدیل شده است. دراین مقاله به طور کامل به موضوع جراحی اسلینگ می پردازیم. با ما همراه باشید.

جراحی اسلینگ مجاری ادراری چیست؟

جراحی اسلینگ مجاری ادراری یک روش کم‌تهاجمی برای درمان بی‌اختیاری ادرار استرسی در زنان و گاهی مردان است. بی‌اختیاری استرسی زمانی رخ می‌دهد که هنگام عطسه، سرفه، خنده یا فعالیت‌های فیزیکی، به دلیل ضعف عضلات کف لگن و مجرای ادرار، نشت ادرار اتفاق بیفتد.

در این جراحی، یک نوار مش یا بافت بدن خود بیمار به‌عنوان اسلینگ (حلقه حمایتی) در زیر مجرای ادرار یا گردن مثانه قرار می‌گیرد. این نوار مانند یک تکیه‌گاه عمل کرده و فشار لازم را برای بسته نگه‌داشتن مجرای ادرار هنگام افزایش فشار شکمی فراهم می‌کند، در نتیجه از نشت ادرار جلوگیری می‌شود.

در صورتی که هر سوالی در این زمینه دارید، می توانید با مطب دکتر مریم کرمعلی تماس بگیرید و مشاوره شوید.

مزایای جراحی اسلینگ مجاری ادراری

جراحی اسلینگ مجاری ادراری یک روش مطمئن، موثر و کم‌تهاجمی برای درمان بی‌اختیاری ادرار استرسی است. با توجه به مزایای فراوان آن از جمله موفقیت بالا، دوران نقاهت کوتاه و حداقل عوارض، این روش به یکی از پرکاربردترین گزینه‌های درمانی بی اختیاری ادرار تبدیل شده است. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با مشکل بی‌اختیاری ادرار مواجه هستید، مشاوره با پزشک متخصص می‌تواند به انتخاب بهترین راه درمان کمک کند.

۱. درمان موثر و طولانی‌مدت بی‌اختیاری ادرار

یکی از مهم‌ترین مزایای جراحی اسلینگ، موفقیت بالا در کنترل بی‌اختیاری ادرار استرسی است. این روش با ایجاد یک تکیه‌گاه محکم در زیر مجرای ادرار، از نشت ادرار در هنگام عطسه، سرفه، خنده یا فعالیت‌های بدنی جلوگیری می‌کند. بسیاری از بیماران بعد از این جراحی بهبودی کامل یا کاهش چشمگیر در علائم بی‌اختیاری ادراری را تجربه می‌کنند.

۲. روش کم‌تهاجمی با حداقل برش جراحی

برخلاف روش‌های قدیمی‌تر که نیاز به جراحی باز داشتند، جراحی اسلینگ یک روش کم‌تهاجمی است که با برش‌های کوچک انجام می‌شود. این موضوع باعث کاهش درد پس از عمل، کاهش احتمال عفونت و تسریع فرآیند بهبودی می‌شود. به همین دلیل، بسیاری از پزشکان و بیماران این روش را به سایر گزینه‌های جراحی ترجیح می‌دهند. برای انجام این جراحی می توانید از دکتر مریم کرمعلی فلوشیپ کف لگن مشاوره بگیرید.

۳. دوران نقاهت کوتاه و بازگشت سریع به فعالیت‌های روزمره

به دلیل کم‌تهاجمی بودن این جراحی، بیماران اغلب ظرف چند روز تا یک هفته به فعالیت‌های عادی خود بازمی‌گردند. در بسیاری از موارد، بیماران می‌توانند در همان روز یا روز بعد از عمل از بیمارستان مرخص شوند. این ویژگی، جراحی اسلینگ را به گزینه‌ای ایده‌آل برای افرادی تبدیل می‌کند که نمی‌خواهند مدت طولانی از کار و زندگی روزمره دور بمانند.

۴. میزان عوارض کم و ایمنی بالا

جراحی اسلینگ به دلیل تکنیک ساده و دقیق، میزان عوارض بسیار پایینی دارد. احتمال ایجاد عوارضی مانند عفونت، خونریزی یا مشکلات ادراری بعد از این جراحی بسیار کمتر از سایر روش‌های درمانی است. همچنین، با انتخاب یک پزشک متخصص و رعایت مراقبت‌های پس از عمل، می‌توان از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کرد.

۵. عدم نیاز به بستری طولانی در بیمارستان

اکثر بیماران بعد از جراحی اسلینگ نیازی به بستری طولانی‌مدت ندارند و می‌توانند در همان روز یا نهایتا یک روز بعد از عمل مرخص شوند. این مزیت علاوه بر کاهش هزینه‌های درمانی، باعث راحتی بیشتر بیمار و کاهش خطرات مرتبط با بستری شدن در بیمارستان، مانند عفونت‌های بیمارستانی، می‌شود.

۶. قابلیت استفاده از بافت بدن یا مش مصنوعی

در این جراحی می‌توان از مش مصنوعی یا بافت بدن خود بیمار برای ایجاد اسلینگ استفاده کرد. این تنوع در انتخاب، به پزشک اجازه می‌دهد تا مناسب‌ترین روش را بر اساس شرایط بیمار انتخاب کند. در مواردی که از بافت طبیعی بیمار استفاده می‌شود، احتمال پس زدن ایمپلنت یا عوارض ناشی از جسم خارجی کاهش می‌یابد.

۷. بهبود کیفیت زندگی و افزایش اعتمادبه‌نفس

بی‌اختیاری ادرار می‌تواند تأثیرات منفی بر اعتمادبه‌نفس و کیفیت زندگی فرد داشته باشد. بسیاری از بیماران بعد از این جراحی، با احساس راحتی و اطمینان بیشتر، به فعالیت‌های اجتماعی، ورزشی و روزمره خود بازمی‌گردند. رفع این مشکل باعث افزایش حس رضایت از زندگی و بهبود سلامت روانی بیمار می‌شود.

چه کسانی کاندیدای مناسب جراحی اسلینگ هستند؟

جراحی اسلینگ یکی از موثرترین روش‌های درمانی برای بی‌اختیاری ادرار استرسی است، اما برای همه بیماران مناسب نیست. پزشک پس از بررسی دقیق شرایط بیمار، بر اساس شدت علائم، وضعیت سلامتی و پاسخ به سایر روش‌های درمانی، تصمیم به انجام این جراحی می‌گیرد. در ادامه، به گروه‌هایی که کاندیدای مناسبی برای این جراحی هستند، اشاره می‌کنیم:

۱. افرادی که دچار بی‌اختیاری ادرار استرسی هستند

اصلی‌ترین کاندیدای جراحی اسلینگ، بیمارانی هستند که هنگام عطسه، سرفه، خنده، ورزش یا انجام فعالیت‌های فیزیکی دچار نشت ناخواسته ادرار می‌شوند. این مشکل معمولاً به دلیل ضعف عضلات کف لگن و کاهش حمایت از مجرای ادرار ایجاد می‌شود. اگر سایر روش‌های غیرجراحی مانند تمرینات کف لگن (کگل) و تغییر سبک زندگی مؤثر نبوده‌اند، این جراحی می‌تواند راه‌حل مناسبی باشد.

۲. زنانی که پس از زایمان یا افزایش سن دچار بی‌اختیاری ادرار شده‌اند

زایمان‌های طبیعی مکرر و افزایش سن می‌توانند باعث کشیدگی و ضعف عضلات کف لگن شوند، که در نهایت منجر به بی‌اختیاری ادرار می‌شود. زنانی که پس از یائسگی، تغییرات هورمونی یا زایمان دچار این مشکل شده‌اند و درمان‌های دیگر پاسخگو نبوده‌اند، می‌توانند از این جراحی بهره ببرند.

۳. بیمارانی که سایر روش‌های درمانی را امتحان کرده‌اند ولی نتیجه نگرفته‌اند

افرادی که تمرینات تقویت عضلات کف لگن، تغییر سبک زندگی، داروها و سایر روش‌های غیرتهاجمی را امتحان کرده‌اند اما همچنان دچار بی‌اختیاری ادرار هستند، می‌توانند این جراحی را به‌عنوان یک راهکار مؤثر در نظر بگیرند.

۴. افرادی که دارای بی‌اختیاری ادرار شدید و مداوم هستند

اگر بی‌اختیاری ادرار شدید باشد و زندگی روزمره بیمار را مختل کند، پزشک ممکن است جراحی اسلینگ را پیشنهاد دهد. این جراحی می‌تواند به طور قابل‌توجهی کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشد و مانع از مشکلات اجتماعی و روانی ناشی از این عارضه شود.

۵. افرادی که از نظر جسمی و پزشکی در وضعیت مناسبی برای جراحی قرار دارند

بیمارانی که شرایط عمومی مناسبی برای جراحی دارند و دچار بیماری‌های جدی یا عوارضی که روند بهبود را مختل کند (مانند مشکلات انعقاد خون، عفونت‌های مزمن یا دیابت کنترل‌نشده) نیستند، می‌توانند کاندیدای مناسبی برای این روش باشند. همچنین، بیمارانی که سیگار نمی‌کشند یا قصد ترک آن را دارند، گزینه‌های بهتری برای این جراحی هستند، زیرا سیگار کشیدن می‌تواند روند بهبودی را مختل کند.

۶. بیمارانی که به دنبال درمانی کم‌تهاجمی و مؤثر هستند

افرادی که به دنبال روشی کم‌تهاجمی با دوران نقاهت کوتاه و عوارض کم هستند، می‌توانند جراحی اسلینگ را به‌عنوان یک گزینه درمانی مناسب در نظر بگیرند. این روش به دلیل عدم نیاز به بستری طولانی در بیمارستان و امکان بازگشت سریع به فعالیت‌های روزمره یکی از محبوب‌ترین گزینه‌های درمانی محسوب می‌شود.

چه کسانی کاندیدای مناسبی برای این جراحی نیستند؟

جراحی اسلینگ مجاری ادراری مناسب بیمارانی است که دچار بی‌اختیاری ادرار استرسی شدید و مداوم هستند و سایر روش‌های درمانی برای آن‌ها موثر نبوده است. تصمیم‌گیری در مورد انجام این جراحی باید با مشورت پزشک متخصص و بررسی دقیق شرایط بیمار انجام شود. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با این مشکل روبه‌رو هستید، بهتر است با یک متخصص اورولوژی یا زنان مشورت کنید تا بهترین راهکار درمانی برای شما تعیین شود.

• در برخی موارد، ممکن است جراحی اسلینگ توصیه نشود، از جمله:
• افرادی که دچار عفونت‌های ادراری مکرر هستند.
• بیمارانی که مشکلات شدید عصبی یا بیماری‌های مرتبط با مثانه (مانند مثانه نوروژنیک) دارند.
• افرادی که جراحی‌های قبلی ناموفق برای بی‌اختیاری ادرار داشته‌اند.
• بیمارانی که قصد بارداری در آینده را دارند (زیرا بارداری مجدد می‌تواند تأثیر جراحی را کاهش دهد).

جراحی اسلینگ مجاری ادرار چگونه انجام می شود؟

جراحی اسلینگ یک روش کم‌تهاجمی برای درمان بی‌اختیاری ادرار استرسی است که معمولاً تحت بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می‌شود. در این روش، پزشک یک نوار کوچک از جنس مش مصنوعی یا بافت بدن بیمار را به‌عنوان اسلینگ در زیر مجرای ادرار یا گردن مثانه قرار می‌دهد. این نوار مانند یک تکیه‌گاه عمل کرده و از باز شدن غیرارادی مجرای ادرار در هنگام عطسه، سرفه یا فعالیت‌های فیزیکی جلوگیری می‌کند. برای قرار دادن اسلینگ، جراح برش‌های کوچکی در ناحیه واژن و کشاله ران یا شکم ایجاد می‌کند و نوار را به کمک ابزارهای مخصوص در محل مناسب قرار می‌دهد.

پس از قرارگیری صحیح اسلینگ، پزشک میزان کشش آن را تنظیم می‌کند تا بتواند از نشت ادرار جلوگیری کند، بدون اینکه باعث انسداد بیش از حد یا مشکل در تخلیه مثانه شود. سپس برش‌های ایجاد شده بخیه زده می‌شوند و جراحی در مدت‌زمانی حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه تکمیل می‌شود. در بیشتر موارد، بیمار در همان روز یا یک روز بعد از عمل مرخص می‌شود و نیازی به بستری طولانی‌مدت در بیمارستان ندارد. این روش به دلیل دقت بالا و حداقل عوارض جانبی، یکی از پرکاربردترین روش‌های درمانی در بیماران مبتلا به بی‌اختیاری ادرار استرسی محسوب می‌شود.

بعد از جراحی، بیمار باید چند هفته از انجام فعالیت‌های سنگین و رابطه جنسی خودداری کند تا بافت‌ها به‌درستی ترمیم شوند. در طی دوران نقاهت، ممکن است بیمار احساس درد خفیف یا ناراحتی در محل جراحی داشته باشد که معمولاً با مسکن‌های تجویز شده توسط پزشک کنترل می‌شود. نتایج این جراحی در اکثر بیماران موفقیت‌آمیز بوده و موجب بهبود قابل‌توجه در کنترل ادرار می‌شود. با رعایت توصیه‌های پزشک و انجام تمرینات تقویت‌کننده عضلات کف لگن، نتایج درمان می‌تواند برای سال‌ها ماندگار باشد.

نتیجه‌گیری
جراحی اسلینگ مجاری ادراری یک روش مؤثر، ایمن و پرکاربرد برای درمان بی‌اختیاری ادرار استرسی است. با توجه به دوره بهبودی کوتاه و نتایج موفقیت‌آمیز آن، این روش به یکی از گزینه‌های درمانی محبوب در میان متخصصان اورولوژی و زنان تبدیل شده است. اگر با مشکل نشت ادرار مواجه هستید، مشاوره با پزشک متخصص می‌تواند به شما در انتخاب بهترین روش درمانی کمک کند.