هر آنچه درباره یائسگی و بی اختیاری ادراری باید بدانید

یائسگی و بی‌اختیاری ادرار دو پدیده مرتبط با تغییرات طبیعی در بدن زنان است که معمولاً در سنین میانسالی رخ می‌دهد. یائسگی، دوره‌ای از زندگی است که طی آن تخمدان‌ها تولید هورمون‌های استروژن و پروژسترون را متوقف می‌کنند و قاعدگی به پایان می‌رسد. این تغییرات هورمونی نه تنها بر سیستم تولید مثل تأثیر می‌گذارد، بلکه منجر به بروز مشکلات مختلفی از جمله بی‌اختیاری ادرار می‌شود. درک ارتباط میان یائسگی و بی‌اختیاری ادرار و آگاهی از روش‌های درمان و مدیریت آن، به زنان کمک می‌کند تا با این تغییرات بهتر کنار بیایند و کیفیت زندگی خود را حفظ کنند.

یائسگی و بی اختیاری ادراری چه ارتباطی با هم دارند؟

یائسگی و بی‌اختیاری ادراری به دلیل تغییرات هورمونی و فیزیولوژیکی که در بدن زنان رخ می‌دهد، با یکدیگر ارتباط نزدیکی دارند. یائسگی معمولاً در سنین 45 تا 55 سالگی رخ می‌دهد و طی آن تخمدان‌ها تولید هورمون‌های استروژن و پروژسترون را متوقف می‌کنند. این کاهش هورمون‌ها تأثیرات متعددی از جمله اثر بر سیستم ادراری و عضلات کف لگن دارد. هورمون استروژن به حفظ سلامت و عملکرد بافت‌های دستگاه تناسلی و مجاری ادراری کمک می‌کند. با کاهش این هورمون در دوران یائسگی، دیواره‌های مثانه و مجرای ادرار نازک‌ و ضعیف‌ می‌شوند. این ضعف باعث کاهش حمایت از مثانه و افزایش احتمال بی‌اختیاری ادراری می‌شود. با کاهش استروژن، این بافت‌ها انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند و فشار بر مثانه بیشتر می‌شود. توصیه می شود در صورت بروز این مشکل به بهترین جراح بی اختیاری ادرار برای تشحیص و درمان مراجعه شود.

دلایل بی‌اختیاری ادرار در زنان یائسه

بی‌اختیاری ادرار در زنان یائسه به دلایل مختلفی رخ می‌دهد که عمدتاً مرتبط با تغییرات هورمونی، فیزیولوژیکی و ساختاری در بدن است. این دلایل می‌توانند در کاهش کنترل مثانه و بروز بی‌اختیاری نقش داشته باشند.

• کاهش سطح هورمون استروژن
• ضعف عضلات کف لگن
• کاهش انعطاف ‌پذیری مثانه
• تغییرات در عملکرد اعصاب
• آسیب‌های ناشی از زایمان
• افزایش عفونت‌های مجاری ادراری
• مصرف برخی داروها

دلایل بی‌اختیاری ادرار در زنان یائسه شامل تغییرات هورمونی، ضعف عضلات کف لگن، کاهش ظرفیت مثانه، مشکلات عصبی، و سایر عوامل مرتبط با افزایش سن است. شناخت این دلایل می‌تواند به شناسایی روش‌های پیشگیری و درمان این مشکل کمک کند و به زنان یائسه کمک کند کیفیت زندگی بهتری داشته باشند.

روش های درمان بی اختیاری ادراری در یائسگی 

بی‌اختیاری ادرار در دوران یائسگی قابل درمان و مدیریت است و روش‌های مختلفی برای کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی وجود دارد. در ادامه به روش‌های اصلی درمان بی‌اختیاری ادراری در زنان یائسه می‌پردازیم:

تمرینات تقویت عضلات کف لگن (تمرینات کگل)

تمرینات کگل شامل منقبض و شل کردن عضلات کف لگن است که به تقویت این عضلات کمک می‌کند. این تمرینات می‌توانند به بهبود کنترل مثانه و کاهش بی‌اختیاری استرسی (نشت ادرار در اثر سرفه، عطسه یا ورزش) کمک کنند.

کاهش عادات نامناسب در زندگی

·         کافئین و الکل می‌توانند مثانه را تحریک کرده و علائم بی‌اختیاری را تشدید کنند. کاهش مصرف این مواد به کنترل بهتر ادرار کمک می‌کند.

·         اضافه ‌وزن فشار بیشتری به مثانه و عضلات کف لگن وارد می‌کند.

·        تنظیم زمان مصرف مایعات می‌تواند کمک کند که فرد شب‌ها کمتر نیاز به دستشویی داشته باشد یا از بی‌اختیاری فوریتی در طول روز جلوگیری کند.

هورمون ‌درمانی

کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی به تضعیف بافت‌های مجاری ادرار و مثانه منجر می‌شود. استفاده از دارو‌های حاوی استروژن موضعی در ناحیه تناسلی می‌تواند به تقویت بافت‌ها کمک کرده و بی‌اختیاری را کاهش دهد.

دارو درمانی

·        برای کاهش بی‌اختیاری فوریتی و کاهش تعداد دفعات نیاز به دستشویی، پزشک ممکن است داروهایی مانند آنتی‌کولینرژیک‌ها یا بتا۳-آدرنرژیک‌ها تجویز کند که عضلات مثانه را آرام می‌کنند.

·        در موارد خاص، داروهای ادرارآور به کاهش احتباس ادرار و بهبود عملکرد مثانه کمک می‌کنند.

تحریک الکتریکی عضلات کف لگن

تحریک الکتریکی خفیف به عضلات کف لگن وارد می‌شود تا به تقویت و بازیابی عملکرد این عضلات کمک کند. این روش به ویژه برای زنان با ضعف شدید عضلات کف لگن مفید است. با تقویت عضلات، کنترل ادرار بهبود می‌یابد و بی‌اختیاری کاهش پیدا می‌کند.

جراحی

در موارد شدید بی‌اختیاری ادرار که به درمان‌های غیرجراحی پاسخ نمی‌دهد، پزشکان ممکن است جراحی را توصیه کنند. برخی از روش‌های جراحی شامل استفاده از روش تهاجمی برای حمایت از مجرای ادرار، یا ترمیم عضلات کف لگن هستند.

روش‌های درمان با لیزر و رادیوفرکانسی

این روش غیرتهاجمی از لیزر برای تقویت بافت‌های واژن و مجرای ادرار استفاده می‌کند. با تحریک کلاژن ‌سازی، این روش به تقویت عضلات کف لگن و کاهش بی‌اختیاری کمک می‌کند. تکنیک رادیو فرکانسی از امواج رادیویی برای تقویت و بازسازی بافت‌های ناحیه تناسلی استفاده می‌کند و به بهبود کنترل مثانه کمک می‌کند.

سوالات متداول بی اختیاری ادرار در یائسگی

نتیجه گیری  

بی‌اختیاری ادرار در دوران یائسگی یک مشکل شایع است، اما خوشبختانه راه‌های مختلفی برای درمان و مدیریت آن وجود دارد. بسته به شدت بی‌اختیاری و شرایط فردی، پزشک ممکن است یکی یا ترکیبی از این روش‌ها را توصیه کند. با مشاوره و پیگیری منظم از طریق بهترین متخصص زنان، می‌توان به کنترل بهتر این علائم و بهبود کیفیت زندگی دست یافت.